Het kanaal

“Rijd mij dan maar in het kanaal,” zei mijn vader keer op keer. Dan, dat was als hij niet meer bij zijn verstand zou zijn, ooit.

Ik deed daar altijd wat lacherig over.

“Jij bent een goeie. Dan ben jij er vanaf, maar ik zit in de gevangenis.”

‘Het kanaal’ werd een codewoord. Een stopwoord, letterlijk en figuurlijk.

Tot hij dat woord plots van de ene dag op de andere niet meer kon zeggen. Laat staan zijn aloude bevel uitspreken.

Alhoewel ik duidelijk wist wat mij op dat moment te doen stond, deed ik het niet. Want terwijl aan de ene kant mijn vader mij woordeloos naar de afgrond trok, stond mijn gezin aan de andere kant aan mij te trekken om mij op het droge te houden. Het kanaal was onbereikbaar geworden.

Soms is het leven wachten tot het kanaal je vader vindt.