Soms pluk je niet alleen bramen, maar ook herinneringen.

Niet alles hoeft gepland, geordend, doordacht. Soms zit de kracht in vertrouwen op wat nog komen zal.

Een ring, niet als belofte aan een ander, maar als belofte aan mezelf.

Het is boeiend om de relaties in je leven eens te bekijken als een geheel van elkaar overlappende lagen.

Gemis wacht niet tot het 1 november is. Of 25 januari. Of 4 maart.

De soap als spiegel.

Stel je voor: je hoeft enkel een theekopje van je oma vast te nemen, en haar verhalen komen spontaan tot leven. Hoe prachtig zou dat zijn?

Wat als de rode draad een weefsel is?

De stekker eruit.

Soms is een grijze dag alles wat je nodig hebt om alvast kleur toe te voegen aan de dagen die nog komen.

Een oproep om slabloos spaghetti te eten.

Soms hoop ik dat al die puzzelstukjes op een dag in elkaar passen…

Het wordt altijd weer lente.

Een poosje geleden verlangde ik terug naar de tijd waarin we nog puur voor het plezier blogden.